We are Marshal 7.0

ما مارشال هستیم
با حضور
متیو مک کاناهی: در وضعیت جنرال ازش خوشم میاد، تو این فیلم هم بنده خدا سعیش رو کرده بود، بخصوص لهجش منو گرفت(بعضی وقت ها فکر میکنم آهنگران بچه طرفهای ویرجینیا یا حاشیه می سی سی پی بوده!!! -منظورم لهجه جنوبیه-) ا
دیوید استرثهرن: به نظر من حق ایشون رو خوردند، انصافا یک سر و گردن از رابرت دنیرو و آل پاچینو بالاتره، سال گذشته هم بخاطر شب بخیر و بخت یارتان باد نامزد اسکار شد که متاسفانه نگرفت
نمیدونم هالیوود چه مرگشه!! یه مرتبه دو تا فیلم تاریخی راجع به دو تا اسطوره با هم(تروی و الکساندر)، یه دفعه دو تا فیلم راجع به جادوگرا با هم (ایلوشنیست و پرستیژ) و .... میتونم صد تا مثال بزنم... بهرحال انگار این بار قرعه بنام ورزش راگبی -همون فوتبال امریکائی- خورده و همین موضوع کار رو برای مارشال ها سخت تر کرده، گرچه "ما مارشال هستیم" داستان و رویکرد متفاوتی نسبت به "شکست ناپذیر" داره، اما خواه ناخواه این دو با هم مقایسه میشن... و در مقام مقایسه اوضاع خیلی بنفع مارشال ها نیست
فیلم راجع به سقوط هواپیمای حامل تمام اعضای تیم -و کادر فنی- به دانشگاه در یه شهر کوچک در ویرجینیاست. بعد از مرگ همه اعضای تیم، به اصرار عده ای از طرفداران، تصمیم بر این میشه که تیم از نو ساخته بشه.... بازی ها بنظر من که خوب بود و داستان که بر اساس واقعیت هم هست معقول پیش رفت، قسمت نخست فیلم -قبل از سقوط هواپیما- به زیبائی باعث شده تماشا گر با بازماندگان احساس همدردی کنند.... بازی رابرت پاتریک(همون آدم جیوه ای فیلم ترمیناتور!!) در نقش مربی مرحوم تیم خیره کننده است... -بی صبرانه منتظر فیلم مارینش ام- ولی چه میشه کرد، در بهترین حالت با یه فیلم متوسط روبرو هستیم... شاید بشه گفت ارزش یه بار دیدن رو داره (اما نه با اطمینان) {با این فرض که خواننده مجرده و/یا فیلم خواره!} اما اگه میخواین با خونواده یه فیلم زیبا ببینید به نظرم انتخاب خیلی خوبیه

من به این فیلم 7.0 از 10 میدم