The Prestige 7.0
پرستیژالف. بریتانیای عصر ویکتوریا، زمانی که شعبده بازان، ستارگان مشهور دوران بودند، صحنه نبرد دو جادوگر تراز اول بود: رابرت انجییر، که سبک و سیاقش جذابیت انکار ناپذیری داشت، و آلفرد بوردن نابغه، که نقطه ضعفش اجرای نه چندان چشم گیرش بود. به لطف اتفاقات غیرقابل پیش بینی، جدال این دو هر روز بالاتر میگرفت و خونین تر میشد، تا جائیکه از هیچ کاری برای شکست دادن یکدیگر فروگذار نمیکردند
ب. سیر روائی داستان، به خاطر عدم رعایت توالی زمانی، پیچیده و در عین حال جذاب از کار درآمده، ولی واگذاری گره داستان به صرفا یک دستگاه، تا حد زیادی به کلیت اثر ضربه زده است. بازی جکمن و مرشدش، مایکل کین، منطقی و اثرگذار است. در مقابل بازی کریستین بیل با نوعی عدم ثبات همراه بوده و اگرچه در بعضی مواقع میدرخشد اما، گویی هنوز در نقش بتمن جامانده!. اسکارلت جوهانسون، مانند همیشه زیباست، لیکن بازی مصنوعی وی هرگز به باورپذیری حتی نزدیک هم نمیشود
ج. فیلمی دیگر از کریستوفر نولان، و این بار برادرش نیز در نگارش فیلمنامه مشارکت داشته و دوستان قدیمی -کریستین بیل و مایکل کین از بتمن میآغازد- دوباره گرد هم آمدند. -کریستین بیل گویا به هنرپیشه مورد علاقه نولان تبدیل شده و همکاری مجدد ایشان را در بتمن شوالیه تاریکی خواهیم دید- بزعم نگارنده، پرستیژ، بخصوص آنکه با فاصله کمی از ایلوژنیست اکران شد، قدم مثبتی برای نولان محسوب نمیشود، چراکه در مقایسه با آن هیچ چیز برای گفتن نداشته، به فیلمنامه ایرادات جدی وارد است و بازی ها در سطح متوسطی قرار دارند
د. در مجموع، پرستیژ ارزش دیدن را دارد، اما، اگر حق انتخاب داشتید مسلما، ایلوژنیست گزینه بهتری خواهد بود. من به این فیلم 7.0 از 10 میدم
ب. سیر روائی داستان، به خاطر عدم رعایت توالی زمانی، پیچیده و در عین حال جذاب از کار درآمده، ولی واگذاری گره داستان به صرفا یک دستگاه، تا حد زیادی به کلیت اثر ضربه زده است. بازی جکمن و مرشدش، مایکل کین، منطقی و اثرگذار است. در مقابل بازی کریستین بیل با نوعی عدم ثبات همراه بوده و اگرچه در بعضی مواقع میدرخشد اما، گویی هنوز در نقش بتمن جامانده!. اسکارلت جوهانسون، مانند همیشه زیباست، لیکن بازی مصنوعی وی هرگز به باورپذیری حتی نزدیک هم نمیشود
ج. فیلمی دیگر از کریستوفر نولان، و این بار برادرش نیز در نگارش فیلمنامه مشارکت داشته و دوستان قدیمی -کریستین بیل و مایکل کین از بتمن میآغازد- دوباره گرد هم آمدند. -کریستین بیل گویا به هنرپیشه مورد علاقه نولان تبدیل شده و همکاری مجدد ایشان را در بتمن شوالیه تاریکی خواهیم دید- بزعم نگارنده، پرستیژ، بخصوص آنکه با فاصله کمی از ایلوژنیست اکران شد، قدم مثبتی برای نولان محسوب نمیشود، چراکه در مقایسه با آن هیچ چیز برای گفتن نداشته، به فیلمنامه ایرادات جدی وارد است و بازی ها در سطح متوسطی قرار دارند
د. در مجموع، پرستیژ ارزش دیدن را دارد، اما، اگر حق انتخاب داشتید مسلما، ایلوژنیست گزینه بهتری خواهد بود. من به این فیلم 7.0 از 10 میدم
