Norbit 5.0

نوربیت

الف. آدم صاف و ساده --و در عین حال کودن و ترسو-- ای که علیرغم میل باطنی، داماد سرخانه! خانواده خلافکار و خطرناکی شده، دوست دختر دوران کودکی اش --در یتیم خانه-- را پس از مدت ها پیدا نموده و به او دل میبندد. اما وصال یار ممکن نیست، مگر: با رو کردن دست نامزد شیاد سرکار خانم، خنثی کردن نقشه برادر زن های بزهکار و گردن کلفت، و از سر راه برداشتن همسر وحشتناک و نه چندان وفادارش...!
ب. درست حدس زدید، ادی مورفی دوباره به بازی در فیلم هایی روی آورده که عنقریب او را وارد کتاب رکوردهای گینس خواهد کرد! فیلم هایی که در آن، از آخرین فناوری های گریم دنیا برای بازی در نقش نیمی از شخصیت های داستان بهره گرفته و تماشاگران را شگفت زده میکند. او در این فیلم، علاوه بر نقش "نوربیت" --احمق و در عین حال قهرمان ماجرا--، نقش همسر دیوصفت و سنگین وزنش!، همین طور پدرخوانده و صاحب یتیم خانه دوران کودکی اش، را نیز بازی کرده، و باید انصاف داد که به لطف پیشرفت فناوری، و استعداد ذاتی بخوبی از پس هر سه نقش برآمده است.
ج. خط روائی داستان آنقدر ساده --و احمقانه-- است که همه اقشار جامعه -- با بیش از دو سال سن-- قادر به فهم و درک ماجراها خواهند بود. شوخی ها پاستوریزه، و قالبا طوری طراحی شده اند که کمتر به گوشه قبای کسی برخورده و برای همه اعضای خانواده قابل تماشا باشند. و... همین.
فیلم چیزی نیست جز یک ساعت و نیم سرگرمی خالص، آنهم از رقیق ترین و تکراری ترین شکل ممکن. با اینحال، اگر قادر به تماشای فیلم های فاقد هرگونه منطق --در حد نقض قانون جاذبه-- هستید، دست کم پنج دقیقه یکبار شما را خواهد خنداند.