Children of Men 5.0
فرزندان آدمالف. 2027 میلادی، کره زمین را آشوب فرا گرفته و جز بریتانیا اکثر دولت ها سقوط کرده اند. تروریسم!، کشتار و بیماری بیداد میکند، اما این همه ماجرا نیست: بیش از هیجده سال است که انسان قدرت باروریش را از دست داده، از نسل بعد خبری نیست و مرگ گونه انسان آغاز شده است
ب. ایده اولیه داستان موضوع جذابی دارد، اما بطور کامل فاقد هرگونه زیرساختی ست. فیلمنامه، فارغ از حفره های متعدد روایی، موضوعات متعددی از قبیل: آشوب، فروپاشی دولت ها، کشتار و تروریسم افسارگسیخته و از همه مهم تر ناباروری نوع بشر، را در حالی مطرح میکند که هیچ توضیحی درباره علت و چرایی این رخدادها وجود ندارد. همچنین دولت انگلیس به عنوان حکومتی ددمنش معرفی میشود، درحالیکه میبینیم، تنها حکومت همچنان سرپای دنیاست، همینطور در سراسر فیلم شاهد وحشی گری و خشونتیم. آیا واقعا دولت انگلیس طور دیگری هم میتواند در چنین شرایطی از شهروندانش حمایت کند؟ آیا انصافا راه دیگری برای کنترل مهاجرین غیرقانونی وجود دارد؟ سوال و پاسخ آن به زعم این فیلم متناقض اند.ا
همچنین، پیش فرض اولیه فیلم "در مورد عکس العمل دولت انگلیس نسبت به آن زن" به شدت احمقانه است. از آن گذشته، هرگز پاسخی برای چرایی باردار شدن آن فرد خاص وجود ندارد!، واقعا چه چیز آن زن از سایرین متفاوت است که باعث باردار شدنش گردیده؟ و اصولا "خوب که چه؟"، آیا قرار است این کودک نور امیدی باشد به آینده بشر؟ یقینا خیر، بشری که این فیلم به تصویر کشیده، حتی در صورت داشتن قدرت تولید مثل، با وحشی گری و کشتار نسل خود را از میان خواهد برد.ا
ج. بازی ها، چیز خاصی برای گفتن ندارند. جولین مور، یکی از بی ربط ترین بازی های دوران حرفه ایش را ارائه داده و به عنوان یک رهبر -یا اصلا هرچیز دیگری که این فیلم داعیه اش را دارد- بسیار نچسب و ضعیف ظاهر شده است. مایکل کین حضور کم فروغی دارد و کلایو اوون مثل همیشه معلوم نیست: شگفت زده، خونسرد، عصبی، تحت فشار، یا بالاخره چیست؟!؟
خشونت و کشتارفیلم در بعضی قسمت ها کاملا اضافه است. به عبارت دیگر نعنا داغ فیلم از آنچه باید بیشتر شده، تا جائیکه برخی لحظات احساس میکنید در حال دیدن "نجات سرباز رایان" هستید
د. علیرغم نکات منفی فوق الذکر، برخی صحنه های فیلم، عمیقا دیدنی از آب درآمده اند. جلوه های ویژه تقریبا بی نقص و در برخی موارد به یاد ماندنی اند.
ب. ایده اولیه داستان موضوع جذابی دارد، اما بطور کامل فاقد هرگونه زیرساختی ست. فیلمنامه، فارغ از حفره های متعدد روایی، موضوعات متعددی از قبیل: آشوب، فروپاشی دولت ها، کشتار و تروریسم افسارگسیخته و از همه مهم تر ناباروری نوع بشر، را در حالی مطرح میکند که هیچ توضیحی درباره علت و چرایی این رخدادها وجود ندارد. همچنین دولت انگلیس به عنوان حکومتی ددمنش معرفی میشود، درحالیکه میبینیم، تنها حکومت همچنان سرپای دنیاست، همینطور در سراسر فیلم شاهد وحشی گری و خشونتیم. آیا واقعا دولت انگلیس طور دیگری هم میتواند در چنین شرایطی از شهروندانش حمایت کند؟ آیا انصافا راه دیگری برای کنترل مهاجرین غیرقانونی وجود دارد؟ سوال و پاسخ آن به زعم این فیلم متناقض اند.ا
همچنین، پیش فرض اولیه فیلم "در مورد عکس العمل دولت انگلیس نسبت به آن زن" به شدت احمقانه است. از آن گذشته، هرگز پاسخی برای چرایی باردار شدن آن فرد خاص وجود ندارد!، واقعا چه چیز آن زن از سایرین متفاوت است که باعث باردار شدنش گردیده؟ و اصولا "خوب که چه؟"، آیا قرار است این کودک نور امیدی باشد به آینده بشر؟ یقینا خیر، بشری که این فیلم به تصویر کشیده، حتی در صورت داشتن قدرت تولید مثل، با وحشی گری و کشتار نسل خود را از میان خواهد برد.ا
ج. بازی ها، چیز خاصی برای گفتن ندارند. جولین مور، یکی از بی ربط ترین بازی های دوران حرفه ایش را ارائه داده و به عنوان یک رهبر -یا اصلا هرچیز دیگری که این فیلم داعیه اش را دارد- بسیار نچسب و ضعیف ظاهر شده است. مایکل کین حضور کم فروغی دارد و کلایو اوون مثل همیشه معلوم نیست: شگفت زده، خونسرد، عصبی، تحت فشار، یا بالاخره چیست؟!؟
خشونت و کشتارفیلم در بعضی قسمت ها کاملا اضافه است. به عبارت دیگر نعنا داغ فیلم از آنچه باید بیشتر شده، تا جائیکه برخی لحظات احساس میکنید در حال دیدن "نجات سرباز رایان" هستید
د. علیرغم نکات منفی فوق الذکر، برخی صحنه های فیلم، عمیقا دیدنی از آب درآمده اند. جلوه های ویژه تقریبا بی نقص و در برخی موارد به یاد ماندنی اند.
