Knocked Up 7.0
-ناخواسته- باردار شده--همراه با ایهام از: ضربه فنی شدن!--
الف. الیسون دختر خانم ترگل ورگلیست که پس از ترفیع غیر منتظره شغلی، به اتفاق خواهر متاهلش، پیروزی را در یک نایت کلاب جشن میگیرد. جائیکه با "بن"؛ جوان علاف و بی عاری که جز خوش گذرانی کاری بلد نیست! آشنا میشود. آشنائی این دو در عالم مستی منتهی به اتاق خواب شده و... هشت هفته بعد... --حدس بزنید حال چه کسی دائم بهم میخورد؟--
ب. به موازات منسوخ شدن برخی ژانرها --نظیر وسترن!-- شاهد ظهور دسته بندی های جدیدی هستیم که دو تا از محبوب ترینشان عبارتند از: "گوف-بال" و "چیک-فلیک"؛ که بازار هدف اولی را مردان جوان تا میانسال تشکیل داده، و مخاطب دومی بطور کلی خانم ها هستند. این فیلم ترکیبی از این دو گونه سینمائی بوده و اتفاقا در بسیاری مواقع قادر به براورده ساختن انتظارات هر دو طرف میشود.
ج. متاسفانه فیلم از ضرباهنگ کوکی برخوردار نیست؛ بدون ترتیب شما را با رگبار موضوعات خنده دار بمباران کرده و ناگهان برای پانزده دقیقه تبدیل به درامی آکنده از اشک و آه و موضوعات جدی میشود. همچنین سنگینی سویه درام داستان باعث هرز رفتن فرصت های طلائی بسیاری برای خنداندن تماشاگر شده است؛ برای مثال صحنه زایمان که در فیلم هایی چون "نه ماه" تماشاگر را از شدت خنده راهی بیمارستان میکرد، در اینجا حکم ده دقیقه مرگ بار را دارد که بیننده را وادار به ناخن کشیدن روی دیوار میکند!! --امروزه انقدر سازندگان محترم اصرار در به تصویر کشیدن این لحظات زیبا دارند که اگر ضرورتی حادث شود، احیانا همه قادر به انجام وظایف قابلگی خواهیم بود!-- پایان بندی هم اگرچه مناسب سبک و سیاق، اما در تضاد با کلیت اثر است؛ دست کم چهل و پنج دقیقه از فیلم صرف اطمینان دادن به تماشاگر میشود که این دو مناسب هم نیستند، در حالیکه ناگهان با پا به ماه شدن سرکار خانم همه چیز کن فیکون شده و تو گوئی این دو برای هم آفریده شده اند...
د. کلام آخر در مورد فیلم اینکه: اگر باردار هستید! از تماشای آن لذت خواهید برد؛ اگر زن هستید دیدنش برایتان جذاب خواهد بود؛ و اگر مرد هستید: به تناوب از خنده قهقهه خواهید زد؛ خمیازه خواهید کشید؛ و با موضوعات چندش آور در باب تحولات دهانه رحم! و نظایر آن شکنجه خواهید شد؛ انتخاب با شماست.
پینوشت: ضمنا بدانید و آگاه باشید؛ کارگردان محترم با دست و دلبازی تمام، لحظاتی از تولد نوزاد را نیز ضمیمه فیلم فرموده اند که براحتی میتواند حال هر بنی بشری را دگرگون کند. لذا پیشنهاد میکنم دست کم از همراه نمودن کم سن و سال ترها هنگام تماشا خودداری فرمائید.
ج. متاسفانه فیلم از ضرباهنگ کوکی برخوردار نیست؛ بدون ترتیب شما را با رگبار موضوعات خنده دار بمباران کرده و ناگهان برای پانزده دقیقه تبدیل به درامی آکنده از اشک و آه و موضوعات جدی میشود. همچنین سنگینی سویه درام داستان باعث هرز رفتن فرصت های طلائی بسیاری برای خنداندن تماشاگر شده است؛ برای مثال صحنه زایمان که در فیلم هایی چون "نه ماه" تماشاگر را از شدت خنده راهی بیمارستان میکرد، در اینجا حکم ده دقیقه مرگ بار را دارد که بیننده را وادار به ناخن کشیدن روی دیوار میکند!! --امروزه انقدر سازندگان محترم اصرار در به تصویر کشیدن این لحظات زیبا دارند که اگر ضرورتی حادث شود، احیانا همه قادر به انجام وظایف قابلگی خواهیم بود!-- پایان بندی هم اگرچه مناسب سبک و سیاق، اما در تضاد با کلیت اثر است؛ دست کم چهل و پنج دقیقه از فیلم صرف اطمینان دادن به تماشاگر میشود که این دو مناسب هم نیستند، در حالیکه ناگهان با پا به ماه شدن سرکار خانم همه چیز کن فیکون شده و تو گوئی این دو برای هم آفریده شده اند...
د. کلام آخر در مورد فیلم اینکه: اگر باردار هستید! از تماشای آن لذت خواهید برد؛ اگر زن هستید دیدنش برایتان جذاب خواهد بود؛ و اگر مرد هستید: به تناوب از خنده قهقهه خواهید زد؛ خمیازه خواهید کشید؛ و با موضوعات چندش آور در باب تحولات دهانه رحم! و نظایر آن شکنجه خواهید شد؛ انتخاب با شماست.
پینوشت: ضمنا بدانید و آگاه باشید؛ کارگردان محترم با دست و دلبازی تمام، لحظاتی از تولد نوزاد را نیز ضمیمه فیلم فرموده اند که براحتی میتواند حال هر بنی بشری را دگرگون کند. لذا پیشنهاد میکنم دست کم از همراه نمودن کم سن و سال ترها هنگام تماشا خودداری فرمائید.
